Tijdens een bierfestival in Italië nabij Montalcino, kwamen we in aanraking met een elegante dame en heer die gecharmeerd waren van ons bier. Echter waren zij meer thuis in de wijnsector. Een uitnodiging om te komen kijken bij hun “Cantina” (de plaats waar de wijn gemaakt wordt) sloegen wij niet af. De volgende dag, het opgegeven adres volgend, kwamen we bij een lange oprijlaan naar het kasteel met poortwachter en al. De vrouw, een ex amerikaanse actrice, had als passie het maken van wijn en bewerken van haar eigen wijngaard. Na een rondgang over het domein, even helpen bij de oogst, en een bezoek aan de Cantina, bleken we bij de eigenaren van Ferrero Rocher & Nutella beland te zijn. Zij vertelde, alleen bij goede oogstjaren zèlf de wijn te produceren. In andere jaren gingen de druiven naar een coöperatie.

Blijkbaar was het geen geweldig oogstjaar, want ik ontdekte al gauw een behoorlijk aantal lege houten vaten. Opportunisme is soms een goede zaak, en na wat over en weer onderhandelen konden we de lege vaten kopen, met de belofte dat wij er een bier van ons op zouden laten rijpen en dat zij het volgende jaar de eerste glazen zouden tappen op het bierfestival in Toscane.